Życiorys
Stanisław Pigoń urodził się 27 września 1885 w Komborni koło Krosna. Pochodził z ubogiej rodziny chłopskiej. Jego droga do profesury była długa i pełna przeszkód; rodzina nie ułatwiała mu drogi do poszerzania wiedzy. Urodził się na wsi, więc jego głównym zajęciem miała być praca na roli i pomoc rodzicom w prowadzeniu gospodarstwa domowego. Stanisław wolał jednak czytać książki niż chodzić za pługiem. Rodzina niechętnie odnosiła się do jego decyzji o wyjeździe na studia (głównym problemem były zbyt skromne finanse). Doszło już nawet do tego, że Stanisław zaniechał myśli o studiach. Ostatecznie jednak udało mu się wyjechać do Krakowa i rozpocząć studia na Uniwersytecie Jagielońskim. Nie powrócił już na stałe w rodzinne strony.
W latach 1921-1930 był profesorem historii literatury polskiej na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie, a w 1926-1928 jego rektorem. W 1931-1960 (z przerwą 1939-1945) był profesorem Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Na początku okupacji Pigoń (wraz z grupą profesorów krakowskich) więziony był w niemieckim obozie koncentracyjnym Oranienburg-Sachsenhausen. Swoje doświadczenia z pobytu w obozie ujął w szkicu Wspomnienia z obozu Sachsenhausen 1939-40. Był członkiem Polskiej Akademii Nauk i Polskiej Akademii Umiejętności. Koleje swojego życia opisał w pamiętniku Z Komborni w świat i Z przędziwa pamięci. Urywki wspomnień.
Pigoń zajmował się literaturą jako przekazem doniosłych treści poznawczych, ideowo-wychowawczych i filozoficznych oraz jej rolą w kształtowaniu polskiej świadomości narodowej. Był skrupulatnym badaczem i wydawcą tekstów ważnych dla poznania życia i twórczości wielkich pisarzy. Interesował się szczególnie okresami romantyzmu i modernizmu, a przede wszystkim postacią i dziełem Adama Mickiewicza. Badał również i wydawał utwory Aleksandra Fredry, Stefana Żeromskiego i Władysława Orkana. Pigoń był także odkrywcą twórczości samorodnych pisarzy chłopskich; zajmował się kulturą polskiej wsi.
Stanisław Pigoń zmarł 18 grudnia 1968 roku w Krakowie.
Nadanie imienia
Nadanie szkole imienia Stanisława Pigonia odbyło się 4 września 2006 r.
Poświęcenie sztandaru szkoły
Uroczystość rozpoczęła się mszą św. w kościele parafialnym w Medyni Głogowskiej, w czasie której sztandar szkoły poświęcił JE Ks. biskup Kazimierz Górny.
Odsłonięcie pamiątkowej tablicy
Tablicę odsłonił Poseł na Sejm Kazimierz Gołojuch i przedstawicielka Kuratorium Oświaty w Rzeszowie. Tekst na tablicy to słowa profesora: Najdłużej przetrwa to, co można policzyć na dobro człowieczeństwa.
Goście uroczystości
Oprócz posła na Sejm, a także przedstawicieli władz powiatowych, gminnych i oświatowych, gośćmi szczególnymi byli wnukowie profesora Pigonia: Barbara Poźniakowa, Małgorzata Biernacka, Michał i Jakub Pigoń oraz prawnukowie: Anna i Andrzej Pigoń.
Opowieści o profesorze
Życie i wartości jakimi kierował się Stanisław Pigoń przybliżyli m. in. byli uczniowie profesora: Czesław Kłak i Czesława Szetela.
Część artystyczna - Pan Tadeusz
Wszystkich zachwyciła wykonana przez uczniów inscenizacja fragmentów Pana Tadeusz (ulubionej książki profesora Pigonia), ze wspaniałymi strojami i bogatej scenografii.
Część artystyczna - polonez
Bardzo podobał się również wykonany przez gimnazjalistów polonez, który urzekł wszystkich dynamicznym wykonaniem i pięknymi, kolorowymi strojami.
Zobacz wszystko w galerii
Informacje o patronie
Więcej informacji o profesorze można przeczytać między innymi na tych stronach:
